Er is een einde aan een tijdperk gekomen: onlangs overleed Edsger Dijkstra, de Nederlandse hoogleraar die vooral in Amerika triomfen vierde met zijn sterk wetenschappelijke benadering van het gestructureerd programmeren. Er is nog maar weinig over van zijn nalatenschap. Toepassingen worden tegenwoordig haastig bij elkaar geharkt. Dijkstra zal daarom ongetwijfeld niet hebben kunnen lachen om de losbolligheid van ontwikkelmethoden als DSDM, waarbij de grenzen van een timebox veel meer bepalend zijn dan die van de functionele specificatie. Toch: een andere weg is er niet. Bedrijven moeten een adaptieve houding ontwikkelen om zich in de markt te handhaven. Bij zo'n houding hoort een IT-functie die even snel meebeweegt en vertrouwt op iteratieve processen en flexibele architecturen. Maar het is dan wel zaak de bioritmen op elkaar afgestemd te hebben.